dinsdag 2 januari 2018

LICHTPUNTJES

voer voor psychologen

Het moest een opbeurend stukje worden over de winterdepressie. Ga er maar aanstaan. Want: hoe haal je honden of baasjes die in een dal zijn beland, uit de put? Een hoop kun jezelf wel bedenken. Voor wie het echt niet meer ziet zitten, biedt dit artikel licht in de duisternis. Mijn missie is geslaagd als je je na het lezen van deze blijdrage een stuk opgewekter voelt.

Personen die zijn afgedaald in zichzelf en niet meer boven komen drijven, krijgen regelmatig het recept voorgeschreven om een hond te nemen. Een hond is de beste remedie tegen deprimerende gedachten. Hij geeft je leven betekenis: je hebt iemand voor wie je verantwoordelijk bent, die voor verzorging van jou afhankelijk is. Je krijgt er onbaatzuchtige liefde voor retour. Plus een hond biedt je houvast, verlost je van je eenzaamheid, geeft je een dagritme en zet je in beweging. Want hoe je het ook wendt of keert één ding zal moeten doorgaan: de hond moet er minimaal drie maal daags uit. Therapeutisch wandelen. Ik bedenk terwijl ik dit typ dat hondeneigenaars dus eigenlijk helemaal niet neerslachtig zouden mogen zijn. Mooi meegenomen, toch? Een prima start is bij het ontwaken overladen te worden met likjes van je kwispelstaartende blije gup. Zelfs als de zon niet schijnt, begint je dag stralend. Hup, het bed uit om samen een frisse neus halen. Mens en hond knappen op van een lenteloopje, een zomers tochtje, een winterwandeling of een herfstige storm om uit te blazen. En geef eerlijk toe: wanneer is het nou echt bar en boos buiten? Zelden toch! Van een isolement is met een hond geen sprake. Lange of korte conversaties met wandelaars - terwijl de honden zich amuseren - zorgen voor het volgende verzetje. Zelfs de rustgevende natuur helpt, zonder het te weten, mee. Zien eten, doet eten. Een stevig ontbijtje wil er zo wel in. De kwaliteit en variatie van voeding is van invloed op het totale welzijn. Eten is vaak vulling in plaats van brandstof. Ook voor honden is het verstandig beter te (w)eten. Maak ze blij met een uitgebalanceerd doch afwisselend menu dat de brokkensleur doorbreekt. Merk je dat het een kwestie van zorgen aan de kant en de zinnen verzetten is? Zo, het begin is gemaakt, houd dit gevoel de rest van de dag vast.

Antidiptips

Happy
Er zijn hondenrassen die bekend staan om hun van nature kalme aard. Je herkent ze vaak aan hun contemplatief gestaar. Zelfs zulke ingetogen honden worden gelukkig van aandacht, afleiding en (gedoseerde) beweging. Honden zijn gezelschapsdieren en het is essentieel dat ze het gevoel ondervinden erbij te horen.

Bezig
Wedstrijdhonden (waarvan de actieve sportcarrière - voorlopig - passé is) en druktemakers voor wie vanwege ongunstige of hachelijke weersomstandigheden uitlaten, luchten wordt, compenseer je met moe makende bezigheden binnenshuis. Knuffelen verdrijft de kou, (intelligentie)spelletjes of een kunstje aanleren, verjagen de verveling.

Saaie winters
’s Zomers hebben honden geen tijd om ongestoord in de tuin te soezen. Door alle buitenbedrijvigheid komen ze niet aan slapen toen. Geen nood dat halen de meesten ’s winters wel weer in. Meer honden hebben moeite met de overgang van de jaargetijden. Onze hond ploft bij aanvang van het stookseizoen, als de buitendeur permanent toe blijft, demonstratief op de veranda neer. Het is zijn manier om mijn aandacht te vestigen op de dreigende eentonigheid door het vroege invallen van de avond. Daarnaast krijgt hij het door de loeiende verwarming benauwd, en voelt hij zich door de dichte deur opgesloten - het is weliswaar een luxe kooi, maar toch. Het enige dat de volhouder uit zichzelf van de overdekte veranda doet afkomen, is de dampende geurbron op het gasfornuis.

Het weer
Weersinvloeden hebben effect op het humeur. De zon is een energieleverancier. Je voelt je fitter en heb veel meer zin om iets te ondernemen. In het voorjaar en de zomer leven we allemaal op. De warmte en het langere licht doen ons goed. De hond profiteert hiervan. Je vertoeft vaker in de buitenlucht: zoekt vertier in de tuin, en maakt die extra avondwandeling bij een schitterende ondergaande zon. Zodra de bladeren vallen, het melancholische najaar aanbreekt, blijven we binnen. Het vroege donker en de rolluiken maken een onneembare vesting van elk huis. De kelderende koude houdt je onder dak. De flexibele hond past zich aan en ronkt zo te zien knus in zijn mand. Hij weet dat je gezellig thuis blijft … liever had hij nog een buitenkansje gehad.

Aandacht
Honden die weinig aandacht krijgen en veel alleen gelaten worden, en die zich ogenschijnlijk aan deze schrijnende situatie aanpassen, kunnen apathisch worden. Denk aan een (waak)hond die zijn dagen ergens achteraf op het erf slijt in een ren met als enige verstrooiing de voerbak of die toevallige passant. Of schrijnend verborgen leed achter bakstenen muren. De thuisblijvende hond van de werkende baas die zijn eenzame dagen slijt achter het raam (of nog erger opgesloten in de bench) en volkomen verkommert. Ze verheugen zich niet eens meer op de terugkeer van hun baas. Kun je het hem kwalijk nemen? Nee, maar jezelf wel. Bel nu de uitlaatservice en geef je hond op. Kan hij op je rekenen?

Boost
Honden waar weinig mee wordt gedaan, schikken zich helaas te vaak, geven de hoop op, waardoor ze nog minder gezien worden. Ze lijken in hun lot te berusten, niets is minder waar: ze zijn gewoon depressief. In de Verenigde Staten zou een somber gestemde hond opgemonterd worden met Prozac. Beter dan symptoombestrijding is het probleem bij de bron aanpakken: biedt de hond perspectief. Geef zin aan zijn bestaan. Betrek hem in alledaagse dingen en verzin een door hem en jou zeer gewaardeerde opdracht. Ken jij een dergelijke emotioneel verwaarloosde hond? Protesteer bij zijn baas en moedig de hond desnoods aan om van zich af te bijten. Hopelijk realiseert zijn eigenaar dat hij fout bezig is, en krijgt de hond dankzij jouw bemoeienis een beter leven (daar heeft hij recht op).

Oppepper
(Onbedoelde) emotionele en fysieke verwaarlozing gebeurt vaker dan menigeen vermoedt. Geef je hond altijd iets om naar uit te kijken, zo voorkom je dat hij depri wordt. Contrabande (een expres achtergelaten schijfje hondenworst om naar op zoek te gaan) die welbewust stiekem voor het grijpen ligt, even samen dollen, of een uitstapje uit het anders zo strakke schema zijn douceurtjes die het leven jeu geven.

Kop op
Wie zijn hoofd laat hangen, raakt alleen maar dieper in de dip. Jouw hond is mat, gelaten en lusteloos. Er is geen medische oorzaak. Het is mij niet bekend of honden piekeren, maar dat ze kunnen somberen staat voor mij vast. Verdriet en rouw kunnen stilletjes overgaan in een depressie. Net als, we stipten het al eerder aan, te weinig aandacht, afleiding en beweging, raken honden door rouw (baas of maatje overleden, scheidingsslachtoffer, weg uit de vertrouwde omgeving) danig van slag. Zorg dat hij het weer ziet zitten. Bied de pessimist perspectief. Een hondenvriendje of speelkameraadje vrolijken hem vast op.

Afsluiter
Weg met die sippe snoet en dat bedrukte gezicht. Verstand op nul en ga (meer) bewegen. Heb je een stok achter de deur nodig om in actie te komen? Stel je zelf een doel, meld je aan bij een cursus/workshop, of zoek connectie bij een wandelclub. Mijn hond en ik halen uit het leven wat erin zit. Skips motto: een dag niet uitzinnig gerend, is een dag niet geleefd. Ik sluit me daarbij aan.

Tekst: Cela den Biesen - www.kluifje.com